Just smile - Chapter 10

“พร้อมจะโตแล้วใช่ไหม”

กระซิบถามข้างใบหูอีกคนอย่างแผ่วเบาทั้งยังปล่อยลมหายใจรดจนคนตัวเล็กแข็งไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไงหรือรู้สึกยังไง จะปฏิเสธแต่ร่างกายกลับไม่ยอมทำตาม เข้าใจความหมายที่อีกคนสื่อออกมาว่าหมายถึงอะไร

“อ๊ะ..” ทันทีที่ปลายริมฝีปากอุ่นสัมผัสโดนต้นคอขาวคุณหนูตัวเล็กก็เผลอครางออกมาอย่างลืมตัว คุณชายคังยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ กระดุมเสื้อเม็ดบนถูกปลดออกอย่างง่ายเผยให้เห็นผิวกายขาวชวนมอง พรมจูบตามกรอบหน้าหวานต่ำลงมาจนถึงอกขาว ทันทีที่ปากอุ่นครอบทับยอดอกสีขวา ร่างคุณหนูก็สะท้านไปทับตัว ความรู้สึกวาบวามที่ไม่เคยได้รับมาก่อนทันให้ต้องเอนตัวหนีหากแต่ก็โดนมือหนารั้งแผ่นหลังให้กลัวเข้ามาอีกรอบ

ลิ้นอุ่นตวัดเกี่ยวเม็ดทับทิมสีหวานอย่างหยอกล้อทั้งยังดูดเม้มจนเกิดสี อกบางแอ่นรับสัมผัสที่ได้รับอย่างลืมตัว มือเล็กปัดป่ายไปมาไม่รู้ว่าควรจะวางไว้ตรงไหนจนคุณชายต้องจับมือข้างนั้นให้คล้องต้นคอเขาไว้ มือหนาลากไล้แผ่นอกขาวยาวลงมาถึงหน้าท้องบาง ลูบวนอยู่แบบนั้นจนร่างเล็กหายใจไม่เป็นจังหวะ

ปมเชือกกางเกงถูกดึงออกก่อนที่มือหนาจะสอดเข้าไปภายในจนอีกคนต้องร้องห้าม มือพยายามรั้งมือหนาไว้ทั้งยังส่งสายตาอ้อนวอนไม่ให้อีกคนยุ่งกับของสงวนของตน แต่ได้หารู้ไม่ว่าสายตาแบบนั้นมันทำให้อีกคนแทบจะถอดกางเกงตัวนี้ออกไปให้พ้นทาง

“ไม่อยากโตรึไง”

“ไม่...”

“แต่พี่อยากให้อูจินโต”

บอกร่างเล็กเสียงนุ่มก่อนจะทาบทับลงริมฝีปากอิ่มอีกรอบรถจูบที่ได้รับทำคุณหนูเคลิ้มตาม ได้จังหวะจึงพลิกร่างเล็กให้นอนแนบลงกับเตียง กางเกงถูกถอดออกไปให้พ้นตาตามด้วยชั้นในตัวบาง ขาเรียวหนีบเข้าหากันอัตโนมัติเมื่อรับรู้ได้ว่าส่วนล่างของตนไม่เหลืออะไรไว้ปกปิดแต่ก็ถูกจับแยกออกเมื่อร่างหนาของคนข้างบนแทรกลงมา

“อื้ออ!”

ไล่มือหนาสัมผัสขาเรียวขึ้นไปเรื่อยจนถึงจุดกึ่งกลางตัว คุณหนูตัวเล็กสะดุ้งเมื่อสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่กอบกุมแก่นกายของตัวเองไว้ นิ้วเรียวลูบวนส่วนปลายเพื่อปลุกอารมณ์ให้ร่างเล็กได้คล้อยตาม ความรู้สึกแปลกใหม่ถูกปลุกขึ้นให้มีมากกว่าเดิม ความอึดอัดบางอย่างมีอยู่เต็มไปหมด อยากจะผลักคนตรงหน้าไปพ้นๆ แต่มันก็ทำไมได้

ผละริมฝีปากออกเพื่อให้มองคนตรงหน้าได้ชัดๆ แต่อูจินกลับเบี่ยงหน้าหลบทั้งยังกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเพราะไม่รู้ว่าจะต้องจัดการตัวเองยังไง ทั้งยังไม่กล้าที่จะมองใบหน้าหล่อของคนด้านบน เปลือกตาหวานปิดลงแน่นเมื่ออารมณ์ช่วงล่างถูกปลุกให้มีมากขึ้น

แก่นกลางคนตัวเล็กพองตัวขึ้นจากการถูกปลุกอย่างต่อเนื่อง มือเล็กจิกลงบ่าหนาอย่างลืมตัว ความทรมานตรงหน้าท้องเหมือนกำลังจะถูกปล่อยออกมา พยายามกลั้นเสียงตัวเองไว้ไม่ให้เล็ดลอดออกมา

คุณชายคังโน้มตัวลงจูบขมับเล็กที่มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา อดเอ็นดูท่าทีของคุณหนูไม่ได้ ความไร้ประสบการณ์มันไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กน่าสนใจลดลงเลย กลับกันมันดูไร้เดียงสา ดูบริสุทธิ์ น่าถนอม น่าทำรอย น่า...ไปไหม

“อ๊าส์” หลุดครางออกมาจนต้องรีบยกมือปิดปากเมื่อปลดปล่อยความทรมานออกจากตัว ร่างเล็กกระตุกสองสามครั้งทั้งน้ำขาวขุ่นออกเป็นเป็นตัวบอกว่าคุณหนูตัวเล็กนั้นเสร็จเป็นที่เรียบร้อยและคงพร้อมรับขั้นต่อไป

ตาเรียวมองร่างคุณหนูที่หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงจัดตัดกับผิวกายขาว เปลือกตาถูกปิดไว้ไม่กล้าจะมองหน้าอีกคนทั้งยังกัดปากตัวเองเน้นเพราะความอาย มือหนาปลดกระดุมกางเกงตัวเองออกไม่รอให้เวลาล่วงเลยไปมากกว่านี้พร้อมทั้งโน้มตัวลงจูบหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา

ก๊อกๆๆ

เสียงขัดจังหวะจากหลังประตูไม้ทำให้ร่างหนาชะงักไปนิดแต่ก็ไม่คิดจะผละจากร่างเล็กไปสนใจแม้แต่น้อย ยังคงพรมจูบคุณหนูตัวน้อยอยู่แบบนั้น

ก๊อกๆๆ

“คุณชายครับ!”


--------------------------------------------

กลับไปอ่านต่อค่ะ 555