Just Smile - Chapter 24

“แน่ใจแล้วนะที่ขอ”
“แน่...อื้อออ”
คำพูดถูกกลืนหายลงคอเมื่อจู่ก็ถูกอีกคนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว ท่าทางคุณหนูมันยั่วกันขนาดนี้ใครจะอดใจไหม ถึงแม้จะรู้ว่าอีกคนนั้นไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
อยากจะเอ่ยปฏิเสธริมฝีปากอุ่นที่กำลังบดเบียดอยู่บนของตัวเองหากแต่ก็ทำไม่ได้ มือหนาที่คอยจับรั้งอยู่ที่ต้นคอค่อยๆ เลื่อนไปตามไหล่ เกี่ยวเสื้อที่แกะกะออกให้พ้นทาง ดันร่างเล็กให้นอนแนบไปกับฟูก
ผละตัวเองออกมาก่อนจะถอดเอาอาภรณ์ส่วนบนออกไป ไม่รอให้คุณหนูตัวเล็กได้เอ่ยแย้งใดก็โน้มตัวลงมอบจุมพิตร้อนให้อีกรอบ มือหนาลูบสัมผัสกายขาวนวลเนียนที่รู้สึกคิดถึงอยู่ไม่น้อย สะกิดนิ้วลงยอดอกสีสวยเรียกให้ร่างเล็กสะดุ้งได้ไม่น้อย
“อื้ออ” เสียงครางค้านดังในลำคอเมื่อมือที่คอยอยู่ด้านบนเริ่มที่ลูบสัมผัสลงไปข้างล่าง มือหนาสอดเข้าภายในชั้นในตัวบางเพื่อทักทายกับสำคัญของอีกคน นิ้วเรียวลูบวนตรงปลายเพื่อเป็นการปลุกเร้าให้ของคุณหนูนั้นตื่นขึ้นแค่เพียงไม่นาน
“อยากให้พี่ช่วยไหม?”
ความปั่นป่วนในท้องทั้งความอึดอัดภายในกายกำลังทำให้สมองเล็กๆ ตื้อตัน ไม่ว่าทางไหนที่จะทำให้ตัวเองสบายขึ้นได้ก็ยอมจะทำหมด
“อยาก~” ตอบออกมาเสียงหวานจนกลายเป็นคุณชายแทนที่ไม่สามารถจะทนฟังเฉยๆ ได้
เกี่ยวกางเกงตัวบางของคุณหนูออกได้ก็ตามด้วยกางเกงของตัวเองต่อโดยไม่ลืมรูดรั้งแก่นกายของคนตัวเล็กในมือเพียงไม่กี่ครั้งก็สามารถปลดปล่อยคุณหนูออกจากความทรมานได้
“อ๊า” ความร้อนในร่างกายเหมือนได้ระบายออกไปส่วนหนึ่งหากแต่นั่นก็ยังคงไม่พอ ไม่พอต่อความต้องการของคุณชาย
ขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันในทันทีที่อีกคนจะตั้งตัวได้ นิ้วเรียวลูบวนอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของคุณหนูตัวเล็ก น้ำจากร่างกายอีกคนกลายเป็นตัวช่วยเบิกทาง ถึงแม้ว่าเข้าจะรีบร้อนมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ควรจะรุนแรง จำได้ดีว่าครั้งที่แล้วที่ทำรุนแรงไปมันทำให้คุณหนูเจ็บอยู่ไม่น้อยเลย
“อ๊ะ” ขาเรียวหนีบเข้าหากันอัตโนมัติเมื่อสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในภายในร่างกาย ใบหน้าหวานเหยเกกับความรู้สึกที่ได้รับ มันไม่ได้ใหญ่แต่ก็ทำให้รู้สึกเจ็บได้ไม่น้อย
“อย่าเกร็ง” มือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มทั้งยังก้มลงจูบซับเม็ดเหงื่อที่ขมับขาว หวังให้อีกคนนั้นผ่อนคลายลงเพราะไม่อยางนั้นเขาเองก็ไม่สามารถขยับนิ้วได้
สันจมูกที่คอยคลอเคลียแถวบริเวณต้นคอเป็นเหมือนตัวช่วยเบนความสนใจได้เป็นอย่างดีเพราะคุณหนูตัวเล็กยอมที่จะคลายความเกร็งลง จนสามารถที่จะขยับนิ้วเข้าออกได้ ให้อีกคนชิน ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะครั้งที่สองแต่ก็ไม่ใช่อีกคนจะชินกับเรื่องแบบนี้ อาจต้องใช้เวลานานที่ต้องเบิกทาง
ไม่อยากปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปนานกว่านี้เพราะเขาเองก็ไม่ไหว ส่วนด้านล่างมันเรียกร้องเต็มที่ว่าต้องการอีกคนมากพอๆ กัน ชักนิ้วเรียวออกก่อนจะรูดรั้งแก่นกายร้อนของตัวเองเพื่อเตรียมความพร้อม
“อ๊ะ!!!” ร้องออกมาเสียงหลงเมื่อจู่ๆ ก็ได้รับความอึดอัดที่ช่วงล่าง ทั้งยังความเจ็บที่แผ่ซ่านไปทั้งร่างกายอีก รู้เลยในทันทีว่าคงถูกชิ้นส่วนของอีกคนสอดเข้ามาเรียบร้อยแล้ว “จะ เจ็บ”
ไม่ชิน มันไม่เคยจะชิน กับความเจ็บที่ได้รับแบบนี้
มองดูใบหน้าหวานที่เหยเกเพราะความเจ็บก็น่าสงสารอยู่ แต่มันก็ดึงดูดในเวลาเดียวกัน ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากทำให้อีกคนแสดงออกมามากๆ
“เคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าจะไม่ทำให้เจ็บ ฉะนั้นอย่างเกร็งนะ” กระซิบบอกข้างใบหูเล็กก่อนจะกดจูบหนักหน่วงลงบนริมฝีปากอิ่มเพื่อเบนความสนใจ รับรู้ได้ว่าช่องทางช่วงล่างค่อยๆ คลายตัวก็ประคองร่างเล็กให้นั่งคล่อมตักในทันที
“อ๊ะ” เพียงเพราะถูกเปลี่ยนท่าให้นั่ง เอ็นร้อนก็ถูกฝังเข้าในร่างกายเล็กสุดความยาว ทั้งเจ็บทั้งจุกรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน
“ขยับ” สัมผัสได้ถึงความคับแน่นเมื่อเอ็นร้อนถูกตอดรัด ถ้าขยับสักนิดจนทำให้เขาเป็นสุกขได้ไม่น้อยเหมือนกัน
“มะ ไม่” ส่ายหน้ารัวเพราะรู้อยู่ว่าหากขยับมันจะยิ่งลึกเข้าไปอีก อีกทั้งยังกลัวว่าจะเจ็บไปมากกว่านี้
“ขยับ แล้วมันจะไม่เจ็บ” เอ่ยบอกคุณหนูตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มละมุน จนใบหน้าหวานต้องเสมองไปทางอื่นก่อนที่จะเอ่ยประโยคสักมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“ทำ ไม่ เป็น” รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อของคุณชาย เขาลืมไปได้อย่างไรว่าร่างบนตักนั้นยังใสและซื่อกับเรื่องนี้
“งั้นพี่จะสอนให้” สิ้นสุดคำพูดมือหนารั้งเอาสะโพกบางประชิดกับตัวก่อนยกขึ้นทำเอาคุณหนูตัวเล็กรู้สึกโล่งแต่ในวินาทีต่อมาก็ถูกจับกดสะโพกลงมาอีกรอบกลืนกินส่วนหนึ่งอีกคนจนมิด
“อ๊ะ อื้อ” มือเล็กยกขึ้นจับบ่ากว้างไว้อัตโนมัติทั้งยังฝังรอยเล็บไว้เมื่อได้รับความเสียวไปทั่วร่าง
ความเจ็บที่มีค่อยๆ หายไป ความคุ้นชินเข้ามาแทน มือหนาที่เคยยกเอวบางขึ้นลงนั้นถูกวางรั้งไว้เฉยๆ ปล่อยให้คุณหนูตัวเล็กเป็นคนเดินเกมส์รักต่อเอง ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อได้รับสัมผัสที่อก ความเสียวซ่านแล่นผ่านทั่วร่างกายจนขนลุกชัน
ครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานบนยอดอก คุณหนูนั้นหวานไปทั้งตัว จะจุดไหนตรงไหนก็หวานจนน่าสัมผัส น่าลิ้มลอง น่าเป็นเจ้าของไปซะหมด ยิ่งความไร้เดียงสากับความใสซื่อนั่นแล้วยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เขาหลงอย่างบอกไม่ถูก
“อื้อ อ๊ะ!!” จังหวะถูกเร่งโดยมือหนา คุณชายกลายเป็นคนคุมเกมส์อีกรอบเพื่อต้องการพาอีกคนไปถึงสวรรค์ให้เร็วที่สุดเพียงแค่ไม่กี่ครั้งคุณหนูตัวเล็กก็สามารถแตะขอบสวรรค์ได้ ตามด้วยคุณชายที่มักจะเสร็จไปพร้อมกัน
ร่างเล็กนั่งอยู่นิ่งไม่กล้าจะขยับกายไปไหนเพราะรู้สึกได้ถึงความอุ่นตรงช่องทางด้านหลัง ซบหน้าลงกับบ่ากว้างอย่างคนหมดแรง ลมหายใจเข้าออกถี่เพราะต้องการเอาอากาศเข้าโดยเร็วที่สุดจนคนด้านล่างอดรู้สึกเอ็นดูไม่ได้
อูจินแบบนี้จะหาได้จากไหน คงไม่มีแล้ว ไม่มีคนที่น่ารักเท่านี้ ใจดีเท่านี้ ยิ้มสวยเท่านี้ ใสซื่อเท่านี้ น่ากินเท่านี้อีกแล้ว และถ้าเขาไม่อยากให้คุณหนูนั้นต้องห่างกายไปไหนเห็นจะมีอยู่ทางเดียว

“คบกันนะ อูจิน”


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Just Smile - Chapter 12

Just smile - Chapter 10